Inne

Odpowiedzialność poręczyciela

Mój brat ma duży problem. W latach dziewięćdziesiątych poręczył kredyt na kwotę 2 000 zł. Było dwóch poręczycieli a tylko bratu kiedyś potrącano z pensji należność. Praktycznie jednak od 2000 roku nic w sprawie się nie dzieje, aż nagle znowu pojawił się komornik i żąda zapłaty ponad 10 000 zł. Co robić ?

Jak wynika z załączony dokumentów Pani brat był poręczycielem umowy pożyczki zawartej z SKOK. W roku 1999 SKOK uzyskał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym i rozpoczął egzekucję. Egzekucja została umorzona jako nieskuteczna wobec wszystkich dłużników solidarnych.
Zgodnie z art. 876 Kodeksu cywilnego przez umowę poręczenia poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał.
Roszczenie wierzyciela w stosunku do poręczyciela przedawnia się w ogólnych terminach przedawnienia przewidzianych w art. 118 Kodeksu cywilnego . Jednakże w ramach zarzutów, które poręczyciel może podnieść przeciwko wierzycielowi ( art. 883 § 1 Kodeksu cywilnego), może on bronić się zarzutem przedawnienia przysługującym dłużnikowi głównemu, którego termin określają przepisy regulujące stosunek prawny zachodzący pomiędzy wierzycielem a tym dłużnikiem. Upływ terminu przedawnienia nie powoduje wygaśnięcia poręczenia.
Podniesienie zarzutu przedawnienia ma ten skutek, że sąd oddali powództwo ( art. 117 § 2 Kodeksu cywilnego), chyba że uzna skorzystanie z zarzutu za nadużycie prawa ( art. 5 Kodeksu cywilnego).
Czynność wierzyciela przerywająca przedawnienie długu głównego ( art. 123 § 1 Kodeksu cywilnego) nie przerywa przedawnienia zobowiązania poręczyciela.
Roszczenie nabyte przez poręczyciela na podstawie art. 518 § 1 pkt 1 Kodeksu cywilnego przedawnia się w terminie przewidzianym dla przedawnienia roszczenia wierzyciela wobec dłużnika głównego (uchwała SN z 17 lipca 2003 r., III CZP 43/2003 , LexPolonica nr 362384, OSNC 2004, nr 10, poz. 151).
Roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu.
W sytuacji Pani brata doszło więc do przedawnienia roszczenia głównego, jeżeli przez okres 10 lat od umorzenia ostatniej egzekucji wierzyciel nie podjął żadnych czynności lub przynajmniej w znacznej części przedawnieniu uległy odsetki od należności głównej.
W chwili obecnej Pani brat powinien wytoczyć tzw. powództwo przeciwegzekucyjne żądając pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego. Powództwo przeciwegzekucyjne zostało uregulowane w art. 840 Kodeksu postępowania cywilnego – dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.
Jak słusznie wskazał Sąd Najwyższy w sprawie IV CSK 170/2008 dla możliwości wytoczenia powództwa opozycyjnego w oparciu o art. 840 § 1 pkt 2 kpc nie ma znaczenia to, czy na podstawie tytułu wykonawczego, którego powód zamierza pozbawić wykonalności, toczy się lub nie odpowiednie postępowanie egzekucyjne. Dla uruchomienia powództwa opozycyjnego wystarczy bowiem potencjalna możliwość wszczęcia postępowania egzekucyjnego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Artykuły z tej kategorii

Masz pytania? Zapytaj prawnika.