Inne
Odpowiedzialność poręczyciela
Moja firma była udziałowcem pewnej spółki z o.o., ta spółka zaciągnęła kredyt obrotowy w wysokości kilku milionów złotych. Bank mając inne formy zabezpieczenie nie podjął żadnych kroków, aby z nich skorzystać. Natomiast bank wszczął egzekucję w stosunku do mojej firmy, która była poręczycielem tego kredytu. Na jednym ze spotkań w banku proponowaliśmy by bank przekazał te cesję naszym prawnikom. Jako poręczyciel tego kredytu, chcę wystąpić z powództwem przeciwko bankowi o działanie świadome na szkodę mojej spółki jak również na szkodę spółki, która była kredytobiorcą?
Z załączonego dokumentu wynika, iż w chwili obecnej prowadzone jest postępowanie egzekucyjne na podstawie BTE. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego przez umowę poręczenia poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał.
W braku odmiennego zastrzeżenia poręczyciel jest odpowiedzialny jak współdłużnik solidarny. Oznacza to, że w momencie, kiedy należność główna stanie się wymagalna, uprawniony będzie mógł według swego wyboru dochodzić całości lub części świadczenia od dłużnika głównego i poręczyciela łącznie albo od każdej z tych osób z osobna. Do odpowiedzialności poręczyciela znajdą, więc zastosowanie przepisy o solidarności (art. 366-378 k.c.). Oczywiście będą one stosowane odpowiednio, z uwzględnieniem charakteru poręczenia.
Poręczyciel może podnieść przeciwko wierzycielowi wszelkie zarzuty, które przysługują dłużnikowi; w szczególności poręczyciel może potrącić wierzytelność przysługującą dłużnikowi względem wierzyciela. Poręczyciel nie traci powyższych zarzutów, chociażby dłużnik zrzekł się ich albo uznał roszczenie wierzyciela.
Reasumując powyższe rozważania w mojej ocenie niestety ma Pan nikłe szanse na uznanie odpowiedzialności banku w poniższej sprawie. Bank nie miał obowiązku egzekwowania należności w pierwszej kolejności wobec dłużnika głównego, w tym zakresie bank ma pełną swobodę i to do niego należy wybór, od kogo będzie wierzytelność egzekwował w pierwszej kolejności. Podobnie Bank w mojej ocenie nie miał obowiązku egzekwowania należności z wierzytelności objętej cesją i mógł skorzystać z innego zabezpieczenia kredytu, jakim było poręczenie.
Zgodnie z art. 840 § 1 k.p.c. dłużnik może w drodze procesu żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub w części, albo jego ograniczenia, jeżeli przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane, gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy.
Powództwo oparte na treści art. 840 k.p.c. jest środkiem obrony dłużnika przed egzekucją i w żadnej mierze nie może być utożsamiane ze środkiem odwoławczym lub nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, a zatem nie może zmierzać do jakiejkolwiek kontroli orzeczenia będącego tytułem wykonawczym (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie, z dnia 13 września 2012 r., sygn. akt I ACa 208/12, LEX nr 1220675, czy też postanowienie Sądy Apelacyjnego we Wrocławiu, sygn. akt I ACz 503/12, LEX nr 1135410).
Podstawą powództwa opartego na normie wskazanego wyżej przepisu art. 840 § 1 k.p.c. nie jest właściwa dla środków zaskarżenia wadliwość orzeczenia sądowego, będącego składnikiem tytułu wykonawczego, lecz zasadność i wymagalność obowiązku stwierdzonego tym tytułem. Podkreślenia wymaga też fakt, iż powództwo o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności oparte na każdej z ustawowych podstaw wymienionych w tym przepisie nie jest kontynuacją postępowania, w którym zapadło prawomocne orzeczenie sądowe (vide wyrok Sądu Najwyższego z 12 grudnia 1972 r., sygn. akt II PR 372/72).
