Niespłacona pożyczka w firmie Provident, nakaz zapłaty z powództwa Ultimo

W chwili obecnej w ciągu 14 dni od otrzymania nakazu zapłaty ma prawo Pani wnieść sprzeciw od nakazu zapłaty. W sprzeciwie należy podnieść w pierwszej kolejności zarzut przedawnienia dochodzonego przez Ultimo roszczenia. Zgodnie, bowiem z treścią art. 118 Kodeksu cywilnego, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Przedmiotowe roszczenie uległo więc przedawnieniu najpóźniej w roku 2010.

[wazne]Ponadto należy w sprzeciwie od nakazu zapłaty zwrócić uwagę na błędny formalne złożonego pozwu. Zgodnie z treścią art. 187 Kodeksu postępowania cywilnego pozew powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego, nadto zawierać dokładne określenie żądania.[/wazne]

Dokładne sformułowanie żądania pozwu jest warunkiem prawidłowego prowadzenia procesu cywilnego, w toku którego rolą sądu jest orzekanie w granicach określonych przedmiotem żądania i jego podstawą faktyczną. Jeżeli roszczenie Ultimo obejmuje żądanie zapłaty, niewystarczające jest jedynie kwoty żądanego świadczenia, ale także określenie dlaczego pozwany ma taką kwotę zapłacić. Jeśli żądania pozwu obejmuje odsetki jego ścisłe określenie polega na podaniu wysokości odsetek oraz okresu czasu, za jaki mają być zasądzone. Jeżeli zaś Ultimo dokonało kapitalizacji odsetek powinno precyzyjnie określić sposób ich obliczenia.

Sąd nie powinien wyręczać firmy windykacyjnej, ponieważ nie może żadnej ze stron pomagać, lecz musi w sposób całkowicie bezstronny rozpoznać żądania stron. Nie może, więc Sąd uzupełnić luk w zredagowaniu żądania pozwu i następnie to żądanie rozpoznać.

Brak dokładnego określenia sposobu kapitalizacji odsetek, powoduje, że żądanie zapłaty tej kwoty wymyka się ocenie zarówno odnośnie prawidłowości obliczania jak i zasadności tego żądania. Cesja wierzytelności skutkuje jedynie zmianą osoby wierzyciela, nie powoduje natomiast stabilizacji przelewanego prawa, jak również nie powoduje domniemania, iż ta wierzytelność cedentowi faktycznie przysługiwała.