Bez kategorii
Roszczenie z umowy najmu
Za kilka dni odbędzie się rozprawa w sprawie roszczenie z umowy najmu lokalu użytkowego. Wcześniej dostałam nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, od którego wniosłam sprzeciw. Nakaz zapłaty był pierwszym pismem, z którego dowiedziałam się o nieuregulowaniu przez drugiego najemcę płatności za lokal. W październiku 2009 roku wraz z drugim najemcą podpisałam umowę najmu lokalu użytkowego na czas nieokreślony. Lokal wynajmowałam do końca stycznia 2010 roku i do tego okresu płaciłam czynsz. Od lutego 2010roku przebywałam na zwolnieniu lekarskim i nie mogłam prowadzić sklepu. Pozostał tam drugi najemca, który zobowiązał się do uregulowania wszelkich płatności związanych z lokalem. Powiadomiłam zarządców lokalu o zmianie płatnika na fakturze. Wcześniej nie dotarły do mnie żadne ponaglenia, ani wezwania do zapłaty. O zaległościach dowiedziałam się dopiero pod koniec ubiegłego roku, kiedy dostałam nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Do sprzeciwu dołączyłam protokół zdawczo-odbiorczy, który podpisałam z drugim najemcą. Czy mam szansę na przeniesienie roszczenia tylko na drugiego najemcę ? Najważniejszy w tej sprawie wydaje mi się fakt, że wysłano na moją firmę tylko jedno wezwanie na adres lokalu, którego nie otrzymałam, ponieważ już z niego nie korzystałam. Zarządcy dostali zwrot wraz z adnotacją – adresat wyprowadził się. Zarządcy mieli mój adres domowy, mieli również mojego maila. Niestety żadne inne pismo nie zostało do mnie wystosowane i o zaległościach nie miałam pojęcia. Zaległości to łącznie 9 miesięcy niepłacenia czynszu. Czy jeśli jest dwóch najemców, muszą oni zawsze solidarnie płacić połową ? Czy mogą między sobą ustalić, że tylko jeden z nich jest zobowiązana do płatności ?
Niestety w mojej ocenie sąd nie uwzględni podniesionych przez Panią argumentów co wynika z następujących przyczyn. Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Odpowiedzialność współnajemców jest odpowiedzialnością solidarną. Odpowiedzialność solidarna polega zasadniczo na tym, że każdy ze współdłużników jest odpowiedzialny za cały wspólny dług i dopiero całkowite zaspokojenie wierzyciela zwalnia wszystkich współdłużników. Odpowiedzialność na zasadzie solidarności może wynikać z ustawy lub czynności prawnej (najczęściej z umowy). Kwestie wzajemnych rozliczeń między współdłużnikami solidarnymi reguluje przede wszystkim stosunek prawny pomiędzy nimi (np. umowa). Jeśli nic innego nie wynika z tego stosunku, dłużnik, który spełnił świadczenie, może żądać od współdłużników zwrotu w częściach równych.
Zgodnie natomiast z art. 519 Kodeksu cywilnego osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony (przejęcie długu). Umowę taką można zawrzeć tylko i wyłącznie za zgodą wierzyciela. Jeżeli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy od zgody dłużnika, a dłużnik zgody odmówił, umowę uważa się za nie zawartą.
[wazne]Jeżeli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy od zgody wierzyciela, a wierzyciel zgody odmówił, strona, która według umowy miała przejąć dług, jest odpowiedzialna względem dłużnika za to, że wierzyciel nie będzie od niego żądał spełnienia świadczenia.[/wazne]
Niestety podpisywane przez Panią dokumenty jakkolwiek by ich nie traktować nie wywierały żadnych skutków w stosunku do właściciela lokalu i tym samym skierowanie roszczenia przeciwko Pani osobie, jako współnajemczyni znajduje pełne uzasadnienie w przepisach obowiązującego prawa.
Natomiast Pani na podstawie podpisanych porozumień przysługuje roszczenie o zwrot wpłaconych kwot na rzecz właściciela lokalu zgodnie z zawartym porozumieniem.
