Bez kategorii
Świadczenie jednorazowe a okresowe
Firma windykacyjna wniosła przeciwko mojej osobie pozew. Spraw dotyczyła zaległego czesnego w jednej z prywatnych uczelni wyższych. W sprzeciwie od nakazu zapłaty podniosłem zarzut przedawnienia powołując się, iż czesne jest świadczeniem okresowym. Firma windykacyjna natomiast twierdzi, iż czesne to świadczenie jednorazowe. Kto ma rację ? Czy powinienem skorzystać z usług prawnika ?
W pierwszej kolejności zauważam, iż na skorzystanie z pomocy prawnika warto zdecydować się już na etapie przygotowania sprzeciwu od nakazu zapłaty w celu uniknięcia składania oświadczeń z którym trudno będzie się na chwilę obecną w sposób racjonalny wycofać. Poprzez złożenie sprzeciwu od nakazu zapłaty z powołaniem się tylko na zarzut przedawnienia doprowadził Pan do sytuacji uznania długu co do zasady i pozbawił się Pan możliwości powoływania już na samym początku procesu na wiele istotnych zarzutów np. dotyczących umowy z uczelnią, wysokości zaległości, zasadności zbycia wierzytelności czy wreszcie ważności samej umowy cesji.
Na chwilę obecną kwestia czy czesne jest świadczeniem okresowym jest różnie rozpatrywana przez sądu, podobnie jak możliwość zastosowania terminu wskazanego w art. 751 Kodeksu cywilnego dla umów o nauczanie podpisywanych pod rządem Ustawy o szkolnictwie wyższym.
Zgodnie z Prawem o szkolnictwie wyższym art. 160 warunki odpłatności za studia lub usługi edukacyjne określa umowa zawarta pomiędzy uczelnią a studentem w formie pisemnej. Istotna więc w niniejszej sprawie będzie umowa zawarta przez pomiędzy uczelnią i sposób uregulowania w niej płatności czesnego.
Świadczenie jest jednorazowe, jeżeli jego spełnienie następuje przez wykonanie: jednorazowe, jeżeli świadczenie jest niepodzielne, a jeżeli jest podzielne przez wykonanie w całości lub sukcesywnie w częściach (ratach), jeżeli taki sposób spełnienia świadczenia wynika z umowy, orzeczenia sądu lub z przepisu ustawy. Świadczenie jest okresowe, jeżeli polega na periodycznym dawaniu uprawnionemu w czasie trwania określonego stosunku prawnego pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku, których ogólna ilość (całość) nie jest z góry określona. Przykładem są alimenty, świadczenia z umowy dożywocia, czynsze najmu i dzierżawy.
[wazne]W wyroku z 7 stycznia 2009 r., II CSK 409/08 (LexPolonica nr 2136348) Sąd Najwyższy tak określił różnice między świadczeniem jednorazowym i okresowym: „Świadczenie najemcy z tytułu czynszu stanowi świadczenie okresowe, polegające na przekazywaniu określonej kwoty pieniężnej w oznaczonych odstępach czasu. Tym różni się świadczenie okresowe od jednorazowego, spełnianego sukcesywnie lub ratalnie, że wpłacane okresowo kwoty nie są zaliczane na poczet jednego świadczenia. Mamy więc do czynienia z wieloma świadczeniami okresowymi, z których każde wymagalne jest w innym terminie, w innym też terminie ulega przedawnieniu. W rezultacie, każde z tych świadczeń stanowi odrębny dług, chociaż jest to dług tego samego rodzaju. Dłużnik może zatem przy spełnieniu świadczenia wskazać, który dług (czynsz najmu) za jaki okres chce zaspokoić. To zaś, co przypada na poczet tego długu (za konkretnie wskazany okres), wierzyciel może zarachować na związane z tym konkretnym świadczeniem należności uboczne. Na tym właśnie polega zastosowanie art. 451 § 1 k.c. przy świadczeniach okresowych”.[/wazne]
Niestety, więc istnieje realne ryzyko w Pana sprawie, iż sąd podzieli stanowisko przedstawione przez firmę windykacyjną, iż czesne jest roszczeniem jednorazowym a nie okresowym.
